c.d.

Jednak wezwałam pogotowie.

Zastanawiałam się, czy to nie udar. Ledwo wygooglałam go sobie i zaczęłam czytać - odezwała się Radiojoyka w sprawie mamy. Jej tata kiedyś przechodził udar, pogadałyśmy, że jednak warto po karetkę zadzwonić... Naradziłam się z rodziną... i zadzwoniłam.

No i mama jest już w szpitalu. Prawdopodobnie jest to udar niedokrwienny. Zostanie na obserwacji 9 dni. Pojechałyśmy do niej z Ulą, żal było ją tam zostawiać, ale siła wyższa. Ważne, że jest pod opieką i lekarka powiedziała, że to jest lekka wersja... Dobre i to.

Dziękuję wszystkim, którzy są dla nas wsparciem, pocieszają dobrym słowem. Wiem, że nie ma tak naprawdę za co dziękować... Ale to cudowne, że jesteście :D

A tak na koniec, malutki szczególik... Jakby tego wszystkiego było mało - telewizor wziął i padł... Ten rok mi wyjątkowo podpadł... Poszedł precz!!

A na zajęciach wpisali mi nieobecność usprawiedliwioną. I tak dobrze, że nic wielkiego nie robili, bo jak jeszcze szkołę bym miała w plecy, to nic tylko leżeć i kwiczeć.